Bart Haan (56) is sinds 1992 eigenaar van familiebedrijf LMB Haan BV. Dit is een landbouwmechanisatiebedrijf, in de breedste zin van het woord, gevestigd in Kwadijk. Van constructie- en laswerkzaamheden tot aan smidswerk en de verkoop en het onderhoud van trekkers en werktuigen: voor Bart is geen dag hetzelfde.
‘Ik open altijd om half zeven ’s morgens de deuren en dan rijd ik de auto’s naar buiten, om binnen ruimte te maken. Vanaf dan is elke dag verschillend voor mij. Als ik bijvoorbeeld weet dat iemand zijn wiel komt ophalen, dan begin ik met het plakken van een band. Een paar uur later help ik weer een klant bij de in- of verkoop van een machine en tussendoor pleeg ik telefoontjes. De verkoop van nieuwe trekkers en machines dient voor ons als rode draad, want daar komt weer werk uit voort. Denk hierbij bijvoorbeeld aan reparaties, onderhoud en inruil.’
‘We vissen in een soort champagneglas’
Familiebedrijf
Bart heeft het bedrijf overgenomen van zijn vader Cor. Zijn opa was degene die smederij Barend Haan in 1927 heeft opgericht. Later is de naam veranderd in LMB Haan BV. Het is dus een écht familiebedrijf. ‘Dat het van generatie op generatie overgaat, zit hem in de mensen denk ik. Je moet een bepaald gevoel hebben en dat kun je niet afdwingen. Ons werk is geen afgebakend verhaal van 8.00 uur tot 17.00 uur. Een voorbeeld is dat we op een vrijdagavond met vier man tot 21.00 uur hebben gewerkt aan een klus. Een apparaat dat de koeien voer geeft, was kapot. Die machine moést dus weer werken, ongeacht de dag of tijd. 500 beesten die staan te loeien om voer, moeten gewoon eten hebben.’
Vissen in een champagneglas
De landbouwmechanisatiebedrijven hebben, net als elke andere branche, te maken met automatisering en digitalisering. ‘Gegevens bij elkaar brengen wordt steeds belangrijker’, vertelt Bart. ‘Het is voor ons een uitdaging om die machines te koppelen. Toch is het oude werk er ook nog steeds. Als nu iets krom is gereden, moet dat ook weer recht worden gemaakt. Dat is precies hetzelfde als vijftien jaar geleden. De mix tussen dat nieuwe en het oude werk ligt ver uit elkaar. Diezelfde persoon die de automatisering moet begrijpen, moet ook aan een trekker kunnen sleutelen. Hij of zij moet eigenlijk steeds meer kunnen.’
Ook ligt er gevaar op de loer: ‘De grootste bedreiging binnen onze branche, is dat er elke dag minder agrariërs zijn. We vissen in een soort champagneglas. De kelk loopt puntig naar beneden. Er komen weinig nieuwe klanten bij, omdat er geen starters in de agrarische sector zijn. Het is een algemeen probleem om mensen te vinden die dit soort doe-beroepen willen uitoefenen.’
‘De overname is spannend, maar de gedachte dat het bedrijf binnen ons clubje blijft, is ook een verlichting’
De overname
Bart denkt ook na over de toekomst van zijn bedrijf. ‘Wij vinden het belangrijk dat degenen die LMB Haan BV overnemen er zo vroeg mogelijk mee beginnen. Mijn vader nam het bedrijf pas rond 40-jarige leeftijd over en dat heeft hij altijd te laat gevonden. Vandaar dat ik eerder eigenaar werd, ik was nog geen dertig. Na de overname bleef mijn vader onverminderd betrokken en deed hij nog elk dag, totdat het echt niet meer ging, zijn overall aan om aan de slag te gaan. Alleen heeft hij, nadat de overname bij de notaris rond was, nooit meer de post geopend of facturen gemaakt. Vanaf het moment dat ik aan het roer stond heb ik verbouwd en de werkruimte uitgebreid, maar de werkwijze is hetzelfde gebleven.’
100-jarig bestaan
‘Bij ons 100-jarige jubileum in 2027 hoop ik dat ik niks meer te vertellen heb binnen het bedrijf. We zijn ermee bezig om LMB Haan BV over te dragen aan mijn zoon Cees (26) en binnendienstmedewerker Koen (26). Cees leidt onze tweede vestiging in Wieringerwerf. Koen werkt hier in Kwadijk, hij stuurt de werkplaats aan en houdt zich bezig met de baliewerkzaamheden. Hij regelt onder andere de inkoop van onderdelen en maakt afspraken met de klanten. Er is een klik tussen ons allemaal. De overname is spannend, maar de gedachte dat het bedrijf binnen ons clubje blijft, is ook een verlichting. En natuurlijk blijf ik betrokken.’
