Veel tieners weten niet eens wat ze willen worden, maar voor Arjun van Wilgenburg (22) was zijn toekomst al op jonge leeftijd duidelijk: stratenmaker wilde hij worden. En dus schreef hij zich direct na zijn opleiding in bij de Kamer van Koophandel en ging op zijn achttiende van start als zzp’er.
Voor Arjun was het vanzelfsprekend om als zelfstandig ondernemer te starten: ‘Ik deed de opleiding tot stratenmaker, ging één dag in de week naar school en werkte de andere vier dagen. De fijne kneepjes van het vak leerde ik van mijn vader, die ook stratenmaker is. Nadat ik de opleiding had afgerond ben ik direct voor mezelf aan de slag gegaan. Ik heb nooit overwogen om in loondienst te gaan werken. Vanaf dag één zat ik lekker in het werk. Tegenwoordig werken we vaak met z’n tweeën aan een project, soms ook met z’n drieën. Dat had ik vooraf niet bedacht, maar na een half jaar kon ik het eigenlijk al niet meer alleen aan. In mijn vak is het ook niet handig om in je eentje te werken. Het werk is zwaar en het schiet ook niet erg op als je alles alleen moet doen.’ Ondanks zijn jonge leeftijd vindt hij het niet moeilijk om andere mensen aan te sturen: ‘Ik denk ook dat je dat in je moet hebben als ondernemer. Je moet weten wat je wilt en hoe je het wilt. En dat overbrengen op de mensen die voor je werken.’
‘Ik moet er wel voor zorgen dat ik dit vak nog lang kan blijven uitoefenen’
Lokaal
Voor zijn werk hoeft Arjun nooit ver weg: ‘Voor bijna 99% van mijn werk ben ik in en rond Monnickendam te vinden. Daarnaast heb ik ook regelmatig opdrachten in Amsterdam voor een vastgoedbedrijf, maar die besteed ik veelal uit, ook omdat het vaak grote projecten zijn. Ik vind het prettig om in mijn eigen woonomgeving te werken. Ik werk ook meestal voor particulieren. Dat contact met mensen vind ik belangrijk. Ik kom na een gesprek altijd met een plan, waarin ik de mensen adviseer. En door een tekening wordt het visueel. Voor grotere projecten werk ik samen met een tuinarchitect en voor mensen die meer advies over de beplanting willen, werk ik samen met een hovenier. Daar heb ik de afgelopen jaren ook veel van geleerd. Maar wat ik niet zelf kan, dat besteed ik uit. Ik vind het belangrijk dat ik mijn opdrachtgevers een totaalpakket aan kan bieden. Mijn werk concentreert zich op de sierbestrating. Daar valt veel eer aan te behalen. Je maakt het namelijk altijd mooier dan het was en het is elke keer anders. Bovendien zijn er heel veel verschillende producten waar je mee kunt werken.’
Uitbreiding
De toekomst ziet er voor Arjun rooskleurig uit: ‘Natuurlijk moet ik er wel voor zorgen dat ik dit vak nog lang kan blijven uitoefenen. Daarom werk ik met goede hulpmiddelen. Ik heb twee shovels, een gemotoriseerde rupsdumper, een 1-tons mini-graver en vacuümsystemen om niet meer met de hand te hoeven tillen. De tweede shovel heb ik eind oktober aangeschaft, die wordt ook regelmatig verhuurd met machinist. Maar ik ben ook in gesprek met de opleiding tot stratenmaker om leerbedrijf te worden, zodat ik vanaf 2018 leerlingen op kan leiden. Als daar een goede leerling bijzit, kan het zomaar zijn dat ik die in dienst neem. Ik zie het wel voor me dat mijn bedrijf groeit, maar wel tot een bepaalde hoogte. Ik zit het liefst zo min mogelijk achter de computer, dus blijf liever gewoon lekker meewerken!’
