BEKIJK HIER HET ZAAQ MAGAZINE
horeca
icon-auteur Janine Klein icon-auteur Christy Rijser

De huiskamer van Ilpendam

Het horecavak is Hans Dekker van het Wapen van Ilpendam met de paplepel ingegoten. In zijn allerjongste jaren hadden zijn ouders een café in het dorp, maar het duurde nog een lange tijd voor hij zelf besloot de stoute schoenen aan te trekken. Dat gebeurde 32 jaar geleden met zijn vrouw Janny in zijn geliefde Ilpendam, waar inmiddels ook zijn dochters met het horecavirus besmet zijn.

Als puber hielp Hans zijn moeder regelmatig: ‘Nadat mijn ouders met hun eigen kroeg gestopt waren, werkte mijn moeder regelmatig achter de bar in de kantine of in een andere kroeg en ik hielp haar graag.’ Het was dan ook niet verwonderlijk dat Hans een opleiding in de horeca volgde en als leerling aan de slag ging bij Neeltje Pater in Broek in Waterland. Toen dat failliet ging, ging hij in de fotografie aan de slag in de MIRO in Purmerend: ‘Ik runde er de tent en heb er veel van geleerd. Hoe dingen wel moeten, maar ook hoe dingen niet moeten. Ik leerde daar ook mijn vrouw kennen. Toen Janny en ik zagen dat deze locatie te koop kwam, hebben we de stoute schoenen aangetrokken. Dat is nu 32 jaar geleden en we hebben er nog steeds lol in.’

Druk bestaan

Het was hard werken voor het ondernemende duo: ‘We maakten lange dagen, van de koffieronde `s morgens tot de laatste ronde diep in de nacht. En dan nog schoonmaken, inkopen en administratie doen. We werkten er hard voor, maar we hadden er ook plezier in. Mijn moeder bood aan om de ochtenden voor haar rekening te nemen. Dit zorgde ervoor dat we weer een normale nachtrust kregen. Op een gegeven moment heeft Janny besloten dat we de maandagen gesloten zouden zijn. Ik heb nog wat tegengesputterd, maar ze had natuurlijk wel gelijk. Je kunt niet alleen maar aan het werk zijn. Nu zijn we 6 dagen in de week geopend vanaf koffietijd `s ochtends tot `s avonds laat.’


 

Marjolein: ‘in onze puberteit stonden we al achter de bar’

 


Kinderen

Toen de kinderen kwamen was dat wel even omschakelen. Janny: ‘We kregen een tweeling, Marjolein en Stephanie, en moesten alle zeilen bijzetten. Natuurlijk is het handig om boven de zaak te wonen, maar het is onmogelijk om elke nacht de laatste ronde te verzorgen en `s morgens vroeg weer op het schoolplein te staan. En omdat we het werk alle twee te leuk vonden, besloten we om een au-pair te nemen. Zo is ons contact met onze buurvrouw Anne (van Anne & Co, red.) ook ontstaan. Zij kwam hier bij haar liefde in het dorp wonen vanuit Frankrijk en wij hadden een super au-pair aan haar.’

Pubers

De meiden groeiden van kleins af aan in het bedrijf mee. Marjolein: ‘In onze pubertijd stonden we al achter de bar en zo groeide ook onze liefde voor de horeca. Mijn zus heeft ook haar opleiding in deze richting gedaan. Ik ben gaan studeren voor Oefentherapeut Mensendieck. Na die opleiding wist ik niet goed wat ik wilde. Ik ben een half jaar op reis geweest en toen ik terugkwam wist ik het zeker: ik wilde in het bedrijf stappen.’ Dat had vader Hans absoluut niet aan zien komen, maar hij was blij verrast: ‘Twee jaar geleden is Marjolein in de VOF gestapt en sindsdien doen we het met z’n drieën. Ook Stephanie staat hier inmiddels op de loonlijst. Die werkte in restaurant Rijks, maar zag de voordelen van werken in ons familiebedrijf nu ze een gezin heeft.’


 

hans: ‘Ik vind het belangrijk dat evenementen doorgaan’

 


Huiskamer

In al die jaren is er veel veranderd, maar zijn ook dingen onveranderd gebleven. Marjolein: ‘Die huiselijke, gemoedelijke sfeer past bij ons. Dat zie je terug in het interieur en aan de hoogpolige tapijtjes op tafel. Maar recent hebben we bijvoorbeeld wel de keuken behoorlijk onder handen genomen. Waar het vroeger om de kroeg draaide gaat het nu vooral om het gezellige en laagdrempelige hapje eten. We hebben ons dus meer op het restaurantgedeelte gefocust in de afgelopen jaren. Dat ging heel natuurlijk en het mooie is dat elke inwoner van het dorp, van BN’er tot schilder, ons weet te vinden. We zijn echt de huiskamer van Ilpendam.’

Saamhorigheid

Die saamhorigheid vindt Hans belangrijk. Dertig jaar geleden begon hij met de organisatie van Parckpop in Ilpendam en tegenwoordig organiseert Marjolein de jaarlijkse Kerstmarkt. Hans: ‘We zijn een klein dorp en het sociale leven is belangrijk. Parckpop is inmiddels een festiviteit van flinke omvang geworden. Daar ben ik heel trots op. Ik vind het belangrijk dat evenementen doorgaan. Alleen op die manier houden we reuring in het dorp. Dat betekent vaak dat we er dan ook betrokken bij zijn. Het is ook de reden waarom we de kerstmarkt nu, samen met Anne, organiseren.’ Marjolein sluit af: ‘Die vindt volgende week plaats, vrijdag 13 december van 16.00 – 20.00 uur. Je bent van harte welkom!’   

Meer horeca


zaaq-mediakaart

Heb jij een goed ondernemersverhaal?

Dan is ZAAQ hét platform om hier aandacht aan te besteden. Met één regionaal magazine, online exposure op ZAAQ.nl en diverse social media kanalen bieden wij een uitgebreid zakelijk netwerk.

Bekijk de mogelijkheden