De broers Dennis en Richard Tang runnen samen het Wapen van Landsmeer. Zij pachten dit culturele centrum van Stichting Dorpshuis en bieden ruimte aan een vaste klantenkring bestaande uit allerlei verenigingen, naast de incidentele zaalverhuur aan theatergezelschappen, bandjes en voor besloten feesten als bruiloften, condoleances en meer.
Ook de bibliotheek is een vaste huurder in de ruimte beneden waar vroeger een sportzaaltje was. Nu is het dus vooral cultuur, want sport concentreert zich in de sporthal. Richard: ‘We hebben altijd interessante mensen in huis, dat maakt dit werk heel leuk.’
Bijna 30 jaar
Richard is in 1993 begonnen als beheerder/pachter. ‘Vroeger zat hier een beheerdersechtpaar, toen was het echt een dorpshuis. Onze ouders namen het in 1982 over en begonnen met commerciële horeca. Onze moeder loopt hier ook nog rond, al is ze allang met pensioen. Dennis is er drie jaar geleden bij gekomen. We verdelen de taken. Ik ben er eigenlijk altijd in de middag en avond en Dennis in de ochtend en de middag. We zijn dus wel de hele dag open – met uitzondering van de lockdowntijden – en bij evenementen zijn we er allebei. Dan hebben we ook hulp van vrienden en familie, want met zijn tweeën redden we het dan niet.’
Richard: ‘Twee keer per jaar is er een bierfeest met een mobiele bierbar met wel twintig soorten speciaalbier’
Zalen
Beneden aan de straatkant (Calkoenstraat) is de ingang naar de bibliotheek en het café met biljarttafel en terras. Dennis: ‘Het terras wordt vaak met de zaal mee geboekt, dus ook al is dit het zonnigste terras van Landsmeer, er zijn geen vaste openingstijden. Aan de beachvlag buiten zie je of je plaats kunt nemen. Ook is hier de grote theaterzaal met alle faciliteiten, zoals een professionele lichtinstallatie en mengpaneel voor toneel, zang en muziek. De zaal is vernoemd naar Anton Heiboer, omdat hij hier is getrouwd. Er hangen ook schilderijen van hem in consignatie. Er kunnen tot 350 mensen in als ze vooral staan of dansen en boven zijn ook nog twee zalen.’
Eten en drinken
Specifieke catering wordt ingehuurd, maar snacks zijn wel voorhanden. En bier. Veel soorten bier ook, want het Wapen van Landsmeer is een goede plek voor de bierliefhebber met veel soorten speciaalbier op de tap. Richard: ‘Twee keer per jaar is er een bierfeest met een mobiele bierbar met wel twintig soorten speciaalbier.’
Verenigingsleven
‘Als vaste klanten zijn er verschillende verenigingen, waaronder zang- en muziekverenigingen, de oudheidkundige vereniging, een schoonheidsspecialiste en een vertaalbureau. Dus hele diverse gebruikers. We hebben ook allerlei kleine clubjes in huis, want de huurprijzen houden we laag. In de hal hebben we exposities van mensen uit Landsmeer of mensen met een haakje met Landsmeer. En eens per maand is het repaircafé, waar mensen iets brengen dat kapot is. Dat wordt dan hersteld en zo kan het weer even mee. We zijn voor iedereen goed toegankelijk, ook voor mensen met een beperking, door onze brede ingang, de lift en onze speciale toiletten, dus iedereen is hier welkom.’
Opening BV Nederland
Tijdens het gesprek in januari zijn de winkels net weer geopend, maar is de horeca nog dicht. ‘We bieden allerlei mogelijkheden als de horeca weer open gaat en mensen weer bij elkaar mogen komen’, vertelt Richard. ‘Hier kunnen cursussen gegeven worden, theatervoorstellingen, markten, feestjes en ook staan er nog veel door corona uitgestelde evenementen op de planning.’
Dennis pakt de agenda erbij. ‘Eind januari is er bijvoorbeeld de boekenmarkt, dat is een van de grootste in de regio. In februari komt een combo van het Concertgebouworkest hier spelen. In maart hebben we een heel cultureel weekend (18, 19, 20 maart) en treedt een nieuwe band uit Landsmeer op, BurnOut. Zaterdag hebben we een theaterstuk “Liedjes die eigenlijk niet mochten”, zondagochtend kindertheater en in de middag een zondagmiddagconcert. En eens per jaar geven wij onze grote zaal gratis weg aan beginnende bands: Beatnacht. En we hebben soms, één à twee keer per jaar, een disco met jaren ’70 & ’80 muziek. De avonden zijn dus redelijk gevuld maar overdag hebben we nog ruimte.’
Richard besluit: ‘We zijn geen stamkroeg waar we elke dag dezelfde mensen aan de bar hebben zitten, dat wil ik wel benadrukken. De mensen die komen hebben iets met cultuur of hebben iets te doen. We hebben overdag nog ruimte, maar we willen niet concurreren met bedrijven of organisaties in het dorp, dus we organiseren geen dingen die elders al plaatsvinden.’
