Na ruim negen jaar haar uitvaartbedrijf vanuit huis te hebben gerund, is een grote droom van Katia Mulder uitgekomen: een eigen afscheidshuis in Purmerend.
Het telefoontje van Astrid Wouda, met de vraag of ze interesse had in haar afscheidshuis, had niet op een beter moment kunnen komen. ‘Ik zat er een beetje doorheen na anderhalf jaar intensief werken met alle coronamaatregelen en -regels. Tot Astrid belde. Het was gelijk een dikke vette ja. Hier heb ik al die jaren van gedroomd. Mijn huis werd steeds minder mijn privé en steeds meer werk. Ik vond weinig rust thuis’, aldus Katia.
Verbinden
Astrid Wouda heeft voorheen haar eigen afscheidshuis vanuit dit pand bij winkelcentrum De Gors gerund. ‘Ik ken Astrid al heel lang. Dit was haar kindje. De plek en het pand kloppen. Midden in een wijk, met fijne collega-ondernemers om je heen. De dood hoort bij het leven en dat taboe moet er nu echt eens af. Ik wil niet op een industrieterrein mijn bedrijf runnen, ik houd van verbinden. Ik had al vaker panden bekeken, maar nooit iets geschikts kunnen vinden. Nu is het mooi dat er weer ‘nieuw leven’ in dit afscheidshuis komt.’
Regenboog
Katia, haar partner en haar team zijn gelijk aan de slag gegaan en hebben het pand van nieuwe verf en interieur voorzien en aan vele details werd gewerkt. Dat Katia van kleur houdt, is overduidelijk als je het huis betreedt. ‘De kleuren van de regenboog, dat zijn voor mij de kleuren van rouw. Rouw is niet zwart. Het zijn golven, die alle kleuren hebben. Het rouwproces moet je zelf ondergaan. Hoe actiever je eraan deelneemt, hoe beter, ervaren wij. Alles kan en mag bij Gaia, wij gaan daar heel ver in. Iedere dag komen we bij de familie langs. We willen alles weten over die persoon en dat lukt niet in één gesprek. Voor de familie is hun dierbare dood, voor ons komt deze persoon tot leven.’
De dood hoort bij het leven, dat taboe moet er nu echt eens af’
Foto’s
In het afscheidshuis is plek voor drie personen. ‘De verzorging doen we hier zelf, vaak met de familie samen. We hebben één opbaarkamer waar de familie eigen spulletjes mee naar toe mag nemen. De familie krijgt alle gelegenheid om afscheid te nemen van hun dierbare, al wil ze tien keer per dag langskomen. Een klok hangt hier bewust niet aan de muur, hier heb je alle tijd om te rouwen. Kleine afscheidsdiensten en condoleances kunnen we hier ook verzorgen.’
Italiaanse opa
Katia heeft in het afscheidshuis een warme sfeer weten te creëren met persoonlijke spullen. Zo doet de oude scheepvaartskist van haar Italiaanse opa dienst als speelgoedkist en hangen er twee handbeschilderde borden uit Napels, het huwelijkscadeau van haar ouders. Haar liefde voor Curaçao komt terug in een prachtig gekleurd schilderij dat prominent aan de muur hangt. ‘Curaçao voelt als mijn thuis. Ik kom daar al 23 jaar en probeer er zeker één keer per jaar naar toe te gaan, ook om weer op te laden voor het werk. Ik boek alleen een ticket en leef daar basic tussen de mensen. Ik houd enorm van reizen. De wereld is zo groot en er is nog zoveel te ontdekken en beleven.’
Katia bruist weer van de energie na het loodzware coronajaar, dat een enorme impact op haar en het team heeft gehad. ‘In de frontlinie staan en dan het werk niet volledig kunnen uitvoeren zoals je wilt, dat heeft een enorme wissel op ons getrokken. Gelukkig breken er nu betere tijden aan, helemaal nu met ons eigen afscheidshuis.’
